وبلاگ شخصی پویا منصفی تهرانی حقوقدان و پژوهشگر تاریخ Pouya Monsefi Tehrani weblog

Pouya Monsefi Tehrani Arqueólogo, Defensor derechos humanos ,escritor y investigador de La Historia -fecha de nacimiento: 25 de julio 1977 معرفی پویا منصفی حقوقدان ایرنی در امریکای لاتین ، نویسنده و پژوهشگر تاریخ Pouya monsefi tehrani law adviser in latin america ,Human rights lawyer, historian and rither, born in 25 july 1977

۱۳۸۷ دی ۳, سه‌شنبه

جامي بده به ياد وطنم ، سلامت ايران!

وطن يعني دويدن در پي نان... وطن> يعني کمک کردن به
لبنان... وطن يعني> عرب را چاق کردن... معلم هاي خود را> داغ کردن... وطن يعني خريد تايد و> شامپو... وطن يعني رئيس جمهور هالو> ... وطن يعني صف نون و صف شير ... وطن> يعني همش درگير درگير... وطن يعني> همين بنزين، همين نفت.. همين نفتي> که توي سفره ها رفت ... وطن يعني که> اصلاحات "چيني"... وطن يعني که> روي خوش نبيني ... وطن يعني همين> آيينه دق ... وطن يعني خلايق هر چه> لايق

آژانس مسافرتي و جهانگردي سرزمين پارس

اين شركت گردشگري در سال 81 به مديرت و صاحب امتيازي پويا منصفي ( اينجانب ) با وجود همه مشكلات شروع به كار كرد ، اين شركت چنان با سرعت قله هاي پيروزي را در نورديد كه چشم كساني كه نمي توانند پيروزي ديگران را ببينند متحير ساخت. بحرحال آنهايي كه مخالف معرفي فرهنگ ايران هستند و افراد ديگر را نقطه متقابل خود مي بينند من را مجور ساختند آن را به تعطيلي بكشانم.

بخش اول وب لاگ ( معرفي و يابود از افراد صاحب نام ايران )

بخش اول وبلاگ بررسي سخنان افراد بزرگ ايراني و معرفي و ياد برخي از آن چهره هاست . . بخش دوم عكسهايي از فعاليتهاي فرهنگي خودم با گروه سرزمين پارس و همكارانم در ايران است .. بخش سوم آشنايي با دين زرتشت .. بخش چهارم معرفي پدرم دكتر محمود منصفي ، استاد دانشگاه و بنيانگزار كيهان ورزشي در ايران مي باشد.

پدر علم باستانشناسي ايران، دكتر عزت اله نگهبان،بنيانگزار علم نوين باستانشناسي ايران

دكتر نگهبان بنيانگذارعلم نوين باستانشناسي در ايران است. دكترنگهبان در صدها حفاري در مناطق مختلف باستاني ايران توانست آثار مهمي از تمدن ايران را شناسايي و در خيلي موارد از نابودي آنها جلوگيري كند . وي كاشف تپه مارليك رودبار ،و كاشف منطقه باستاني هفت تپه مي باشد. وي پس از انقلاب بخاطر مقاومت در برابر نيروهاي سپاه جهت غارت موزه هفت تپه كه بدست خودش بنا شده بود مورد ضرب و جرح شديد قرار گرفت تا حدي كه روانه بيمارستان شد و از ناحيه پا بر اثر اصابت چاقو دچار از كار افتادگي گرديد. وي سر انجام با چشمي گريان مانند صد ها ايراني وطن پرست به امريكا رفت و متاسفانه در آنجا نيز بر اثر تصادف رانندگي زمين گير شد. وي تا چندي پيش مقالات و تحقيقات خود را ادامه مي داد تا اينكه بيماري پاركينسون و آلزايمر ناخواسته به سراغ اين پير مرد بزرگ و نوه كورش هخامنشي آمد. نگهبان تاريخ ايران هم اكنون در وضع بيماري در بستر خود به ايران مي انديشد و با ظالم روزگار و طبيعت بي رحم مي جنگد

دكتر نگهبان كيست ؟

دكتر تگهبان روزگار درازي را در ايران به تربيت دانشجو، کشف حوزه هاي جديد فعاليت هاي باستان شناسي، نجات بخشي محوطه هاي تاريخي و کوششي خستگي ناپذير براي ارتقاي اين حرفه اختصاص داده است. سالها با قاچاقچيان اشياي عتيقه و حفاران غير مجاز که خاندان پهلوي در راس آنها بودند جنگيد ولي امروز بيماري اجازه نمي دهد حتي خاطراتي از آن دوران را به ياد آورد.
«عزت‌الله نگهبان»که به شهادت بسياري از همکارانش تحولي شگرف در پيشرفت رشته باستانشناسي ايران به وجود آورد، در سال 1305 خورشيدي در اهواز به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي و متوسطه خود را در دبستان جمشيد جم و دبيرستان فيروز بهرام و مدرسه فني آلماني در تهران به پايان برد. در سال 1328، از دانشگاه تهران ليسانس گرفت. نگهبان در سال 1329 به موسسه شرق شناسي دانشگاه شيكاگو راه يافت و در 1333 موفق به اخذ درجه فوق ليسانس خود از اين دانشگاه شد. عنوان رساله وي با راهنمايي دونالد مك‌كان« سير سفال نخودي رنگ در خوزستان» بود.
جوانه زدن عشق به باستانشناسي در دل کودک مدرسه جمشيد جم حکايت شيريني دارد:« هنگامي كه تحصيلات شش ساله ابتدائي خود را در مدرسه زرتشتيان كه در آن زمان جمشيد جم، سپس ايرج و بعدا فيروز بهرام خوانده مي شد به پايان رساندم تصميم گرفتم براي ادامه تحصيلات در دبيرستان به مدرسه آلماني كه به نام مدرسه صنعتي خوانده ميشد بروم. در آن زمان براي ورود به اين مدرسه كنكور مي گذاشتند و گذراندن كنكور به خصوص با شركت كنندگان زياد كار آساني نبود. به هر حال كنكور مدرسه را با موفقيت گذراده و براي ادامه تحصيل در رشته مهندسي برق و مكانيك نام نويسي كردم. برنامه دوره مهندسي از اين قرار بود كه كه ابتدا شش سال در دوره دبيرستان و سپس سه سال در دوره دانشكده تحصيل كرده و با گذراندن اين دوره ها، شاگردان ديپلم درجه مهندسي دريافت مي كردند. با شوق و علاقه فراوان، سال اول دبيرستان را گذراندم. متاسفانه در تابستان همين سال از طرف وزارت معارف اعلام شد كه مدارس خارجي در تهران بر اساس تصميم دولت بسته خواهد شد و شاگردان اين مدرسه مكلف هستند براي ادامه تحصيل در مدارس ملي و دولتي كه بر اساس برنامه وزارت فرهنگ تدريس مي كنند نام نويسي كنند.
در اين وقت چون در مدرسه صنعتي برنامه مهندسي مانند گذشته وجود نداشت، تصميم گرفتم براي ادامه تحصيلات خود در دبيرستان فيروز بهرام به تحصيل بپردازم. مدرسه آلماني در خيابان قوام السلطنه و در مقابل كتابخانه ملي و موزه ايران باستان در محل هنر سراي فعلي قرار داشت. ساختمان جديد الاحداث موزه ايران باستان و كتابخانه ملي در تهران آن زمان بسيار جلب توجه مي کرد. در ضمن تحصيل در مدرسه آلماني هر گاه كه فرصتي پيش مي آمد براي ديدن موزه ايران باستان مي رفتم. در آن زمان كار ساختمان موزه به اتمام رسيده بود و در سالن هاي موزه، كاركنان اغلب به تنظيم قفسه ها مي پرداختند. به خصوص ظهرها كه مدرسه براي مدت دو ساعت تعطيل بود بيشتر اوقات به ديدن موزه مي رفتم. اين ديدارهاي مكرر از موزه ايران باستان به ويژه در آن هنگام كه توام با تكميل و تنظيم نمايشگاه و قفسه ها بود به تدريج مرا سخت به آثار باستاني و تاريخ گذشته ايران كه در آن هنگام موضوع روز بود علاقه مند کرد.
پس از آنكه در دبيرستان فيروز بهرام به ادامه تحصيل پرداختم با وجودي كه امكان نداشت مانند گذشته گاه و بيگاه از موزه ديدن كنم ولي چون فاصله دبيرستان تا موزه چندان زياد نبود باز هم، هر چند وقت يك بار براي ديدن موزه مي رفتم. در سال هاي آخر دبيرستان تحت تاثير احساسات ملي و ميهني نسبت به روشن كردن گذشته پر افتخار ايران و تاريخ درخشان آن فعاليت هاي دامنه داري در كشور در جريان بود و دانش هاي وابسته و مربوط به ايران شناسي و فرهنگ و تمدن باستاني ايران بسيار مورد توجه قرار گرفت.
نگارنده نيز با سابقه و علاقه اي كه در ضمن ديدارهاي مكرر از موه ايران باستان نسبت به آثار گذشته داشتم پس از اخذ ديپلم دبيرستان تصميم گرفتم در رشته باستان شناسي دانشكده ادبيات دانشگاه تهران براي ادامه تحصيل نام نويسي كنم.»
نگهبان پس از کسب مدرک ليسانس از دانشگاه تهران براي ادامه تحصيل به آمريکا رفت. تحصيلات نگهبان در دانشگاه شيكاگو مصادف بود با اوضاع آشفته سياسي دوران دكتر محمد مصدق كه منجر به قطع كمك مالي به وي از ايران شد. در نتيجه، نگهبان براي تامين مخارج تحصيل و زندگي خود و خواهرش، كه در آن زمان در آلمان به تحصيل مشغول بود، بخش اعظم وقت خود را صرف كسب درآمد كرد. دکتر «عباس عليزاده»، باستان شناس شهير ايراني که از شاگردان نگهبان بوده است درباره اين دوره از زندگي او نوشته است:« از جالب‌ترين مشاغل گوناگون وي در اين زمان، عكاسي خانه به خانه از كودكان بود، شغلي كه لازمه آن چهره‌اي خندان و طبعي شوخ است. كساني كه نگهبان را از نزديك نمي‌شناسند شايد فكر كنند كه چنين شغلي با چهره گرفته و جدي و شخصيت به ظاهر خشك او ناهماهنگ است. ولي موفقيت وي در اين شغل مبين جنبه‌اي از شخصيت نگهبان است كه او كم و بيش در پنهان كردن آن موفق بوده است.»
نگهبان در طول اقامتش در شيكاگو، در International House در نزديكي دانشگاه شيكاگو زندگي مي كرد و در همين مكان با ميريام لويس ميلر (Miriam Lois Miller) كه دانشجوي رشته كتابداري بود، آشنا شد و ازدواج كرد. پس از بازگشت به ايران، نگهبان با درجه دانشياري به استخدام دانشگاه تهران درآمد و با اخذ دكتراي افتخاري از دانشگاه تهران در سال 1345، به درجه استادي ارتقا يافت. از 1346 تا 1356، دكتر نگهبان مديريت گروه باستان‌شناسي را به عهده داشت.
دانشجوياني که در اين مدت تربيت کرده است هم اکنون بهترين باستان شناسان ايراني هستند. روش تعليم او در دانشگاه با آنچه که تا آن زمان در ايران رواج داشت همخواني نداشت و همين مسئله گرفتاري هايي براي او به وجود آورده بود. در خاطراتش به دوراني اشاره مي کند که دانشجويان دانشگاه تهران را براي سفري پژوهشي به شوش برده بود.« بر خلاف همه ساله که يک اتوبوس دربست براي تمام مسافرت کرايه مي شد چون در اين برنامه قرار بود مستقيما به شوش مسافرت شود تصميم گرفته شد با قطار مسافرت را انجام داده و با استفاده از بليت نيم بها براي دانشجويان، در هزينه مسافرت صرفه جويي شود و توان مالي هيات را در مدت اقامت در شوش افزايش دهيم... دانشجويان را به شهر دزفول برديم و از آن جا با وانت به طرف شوش حرکت کرديم. از همان روز برنامه کار تنظيم و قرار شد هر شب نهار روز بعد را براي هيات تهيه کنند تا بتوانيم تمام روز در بيايان و صحرا به کار باستان شناسي مشغول باشيم. دو سه روز اول کليه دانشجويان با علاقه در تپه ها به نقشه برداري، جمع آوري سفال، کلاسه کردن سفال هاي گوناگون و شناخت سفال دوران هاي گذشته مشغول شدند. از روز چهارم بعضي از دانشجويان شروع به زمزمه کردند که علاوه بر کارهاي يکنواخت همه روزه چه خوب بود اگر سري هم به شهرهاي اهواز و خرمشهر و آبادان نيز مي زديم. اعتراض ها بالا گرفت، تا اينکه روز بعد دانشجويان در حالتي شبيه به اعتصاب و اعتراض از کاوش دست کشيدند. من با آنها صحبت کردم ولي چون موفق نشدم اقناعشان کنم، گفتم: آنهايي که نمي خواهند از اين برنامه پيروي کنند مي توانند خودشان از فردا به هر کاري که علاقمندند اقدام کنند. اکثريت دانشجويان از ادامه کار خودداري کرده و بر روي آثار مخروبه در کنار يکديگر نشستند....خوب بخاطر دارم تنها دانشجويي که بدون شک و ترديد در ادامه کار با من همگامي کرد، همکار عزيز آقاي دکتر «پرويز ورجاوند» بودند که در آن هنگام در رشته باستان شناسي تحصيل مي کردند.»
«دکتر عزت الله نگهبان» در 1336 موسسه باستان‌شناسي دانشگاه تهران را بنياد گذاشت و تا 1356 عهده‌دار رياست آن بود. در 1354 به رياست دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران منصوب شد و تا سال بازنشستگي خود در 1357 در اين سمت باقي ماند. «صادق ملک شهميرزادي»، باستان شناس و همکار او در دانشگاه تهران نقش دکتر نگهبان را در تحول اساسي اين رشته در ايران به خوبي شرح مي دهد:« هنگامي که با سمت استادي در گروه باستان شناسي دانشکده ادبيات دانشگاه تهران انجام وضيفه مي کرد معاون اداره کل باستان شناسي نيز بود و در 1340 اولين حفاري مشترک دانشگاه تهران و اداره کل باستان شناسي را در تپه مارليک (چراغعلي) تپه رودبار سرپرستي کرد. او نمايشگاهي از آثار به دست آمده از حفاري مارليک در 1341 در ساختمان موزه ايران باستان ترتيب داد که در نوع خود بي نظير و اولين نوع چنين نمايشگاهي بود که روحي در کالبد بي جان موزه دميده شد و توجه و علاقه به ميراث فرهنگي و مطالعات باستان شناسي را بين مردم و دانشجويان افزايش داد. از سال تحصيلي 1350_1349 در دانشگاه تهران، گروه آموزشي باستان شناسي و تاريخ هنر و موسسه باستان شناسي دانشگاه تهران دست به اقدام بي سابقه اي زد که در نوع خود منحصر به دانشگاه تهران است . اين اقدام بي نظير، الزامي کردن دروس عملي به مدت يک نيمسال کامل تحصيلي براي کليه دانشجويان اعم از دختر و پسر در برنامه درسي در مقاطع تحصيلي دوره ليسانس و فوق ليسانس بود. علاوه بر اين، دانشگاه تهران پژوهش، کاوش و بررسي ملي را در دشت قزوين انجام داد که اطلاعات به دست آمده موجب اصلاح جدول گاهنگاري فرهنگي ادوار پيش از تاريخ فلات مرکزي ايران شد. سازنده ترين و بارورترين اقدام دکتر نگهبان در بالا بردن سطح آموزشي و تحقيقاتي باستان شناسي در ايران تشويق و ترغيب دانشجويان براي ادامه تحصيل در اين رشته تا درجه دکترا بود که تعداد انگشت شمار متخصصان اين رشته تحصيلي که هم اکنون در ايران انجام وضيفه مي کنند و سه نفري که در کانادا و رم و هاروارد مشغول تدريس و تحقيق هستند همگي از تربيت شدگان دکتر عزت الله نگهبان هستند. پس از او ديگر کسي در اين راه براي ايران سرمايه گذاري نکرد.»
دكتر نگهبان همواره يكي از سرسخت‌ترين مدافعان برنامه‌هاي منظم كردن فعاليت‌هاي مربوط به باستان‌شناسي بود و برخي وي را دشمن بزرگ قاچاقچيان و دلالان عتيقه در ايران مي‌دانستند. يادداشت هاي او در اين زمينه به خوبي مبين روحيه و نگاه او نسبت به مسئله حفاري هاي تجارتي و قاچاق اشياي عتيقه در ايران است. «حفاري هايي که به منظور يافتن اشياء عتيقه و فروش آنها انجام مي شود به نام حفاري هاي تجارتي در قانون عتيقات شناخته شده اند. در سال 1339 وقتي که من به همکاري با ادره کل باستان شناسي فراخوانده شدم، در حدود يکصد پروانه براي حفاري هاي تجارتي در مناطق مختلف صادر شده بود که نظارت بر اين تعداد حفاري هاي تجارتي چه از نظر کادر فني و چه از نظر بودجه و امکانات خارج از توان دستگاه باستان شناسي کشور بود. به ناچار براي رعايت مقررات در نقاطي که دسترسي به ادارات فرهنگ نبود از روساي ادارات فرهنگ و يا مديران مدارس به عنوان نماينده اداره باستان شناسي براي نظارت به کار حفاري استفاده مي شد.
ناگفته نماند که که روساي فرهنگ يا مديران مدارس در ضمن روز موظف بودند به امور جاري نيز برسند و هيچ گاه اين امکان براي آنها وجود نداشت که وقت خود را به نظارت در عمليات حفاري بگذرانند. در نتيجه بيشتر حفاري هاي تجارتي در نقاط دور دست و بدون اعزام نماينده از اداره کل باستان شناسي انجام شده بودند. در پايان عمليات حفاري پروانه اي دال بر اينکه در ضمن عمليات آثاري کشف نشده است از مسئولين محلي به دست آورده و عملا حق السهم قانوني اداره کل باستان شناسي پايمال مي شد.
در کشوري مانند ايران که از نظر غناي آثار باستاني بي نظير است و با حفاري در گوشه و کنار آن بدون شک اشياء و آثار ارزنده و مستندي به دست خواهد آمد، چگونه مي توان تصور کرد که در اين همه حفاري هاي تجارتي آثاري به دست نيامده باشد. با وجود اين همه ساله در حدود نود درصد حفاري هاي تجارتي چنين گواهينامه هايي دال بر عدم کشف آثار باستاني به دست آورده و مورد قبول اداره کل باستان شناسي نيز واقع شده بود.»
در کتاب «مروري بر پنجاه سال باستان شناسي ايران» به قلم خود او نيز آمده است:« براي نگارنده جاي بسي تعجب و تاسف بود که بعضي از اين دلالان آثار عتيقه مانند ايوب رب النوع و يا آقاي کهن پس از چند بار مراجعه به دفتر کار من به روشني و صراحت درباره ارتباط و دوستي و شرکت خود با بعضي افراد ذي نفوذ مملکتي و خاندان سلطنتي مانند برادر، خواهر و يا خواهر زاده شاه مثل شهرام صحبت مي کردند. احتمالا نظرشان اين بود که اهميت و موقعيت مهم خود را به رخ بکشند و نگارنده را تحت تاثير قرار داده و يا احتمالا تهديد کنند.
آگاهي از اين اطلاعات که در واقع فساد ريشه دار را در اجتماع ايران روشن مي کرد براي من بسيار موجب تاسف بود.» در پنجمين كنگره بين‌المللي باستان‌شناسي و هنر ايران در 1347، دكتر نگهبان نقشي اساسي در تصويب قطعنامه‌اي در محكوم كردن قاچاق و فروش اشياي عتيقه داشت. افزون بر اين، در سمت مشاور فني باستان‌شناسي در اداره باستان‌شناسي وقت، سهم عمده‌اي در جلوگيري از برخي فعاليت‌هاي غيرقانوني در زمينه خريد و فروش و قاچاق اشياي باستاني به خود اختصاص داد.
دكتر نگهبان همچنين به طور تصادفي، با دعوت رابرت بريدوود و همكارانش به ايران، نقشي اساسي در گشودن فصلي جديد و علمي در باستان‌شناسي پيش از تاريخ ايران ايفا كرد. پيش از سال‌هاي 1960، اطلاعات باستان شناسان در مورد آغاز دوران روستانشيني و توسعه اقتصاد معيشتي بر پايه كشاورزي در ايران بسيار اندك بود.
در سال‌هاي 1950، رابرت بريدوود، پيشتاز پژوهش‌هاي علمي درباره دوران پلايستوسين موخر و هولوسين قديم (8000 _ 12000 ق.م) سرگرم فعاليت‌هاي باستان‌شناختي در كردستان عراق بود. با سقوط رژيم پادشاهي در عراق در اواخر سال‌هاي 1950، ادامه كار پژوهشي بريدوود و تيمش ناممكن شد و در‌خواست بريدوود براي پژوهش در تركيه نيز به جايي نرسيد. سپس در 1958 در كنگره بين‌المللي باستان‌شناسي پيش از تاريخ در هامبورگ، نگهبان و بريدوود با يكديگر ملاقات كردند.
در اين ملاقات، دكتر نگهبان از مشكل بريدوود مطلع شد و پيشنهاد كرد كه وي كار خود را در كوهپايه‌هاي زاگرس در ايران ادامه دهد. اين ملاقات اتفاقي و استقبال بريدوود از اين پيشنهاد سرآغاز عصري جديد در باستان‌شناسي ايران بود كه در نتيجه آن گروهي از بهترين باستان‌شناسان بين‌المللي (مانند فرانك هول، كنت فلانري، پتي جو واتسون، بروس هاو) فعاليت‌هاي علمي خود را در ايران متمركز كردند. مهم‌ترين سهم دكتر نگهبان در پيشبرد باستان‌شناسي در ايران ايجاد كارگاه دايمي در دشت قزوين براي فعاليت‌هاي باستان‌شناختي دانشگاه تهران و تربيت دانشجو در اين كارگاه است.
وي با پشتكار فراوان و روحيه خستگي ناپذير موفق به كسب مجوز و بودجه لازم براي تعمير كاروانسراي مخروبه محمدآباد خره شد. اين مكان منحصر به فرد به كانوني براي پژوهش‌هاي مستمر و درازمدت باستان‌شناختي دانشگاه تهران تبديل شد كه در آن دانشجويان، با شركت در انواع فعاليت‌هاي ميداني، براي پيشبرد اهداف باستان‌شناسي در ايران تربيت مي‌شدند. ويلاي شخصي دكتر نگهبان در كلاردشت نيز پايگاه بررسي هاي باستان‌شناسي و پرورش دانشجويان اين رشته بود، كه البته شهرت و وسعت كاروانسراي محمدآباد خره را نداشت.
دانشجوياني كه بخت شركت در بررسي‌هاي كلاردشت را داشته‌اند با خاطره خوش از اين مكان و تجربه‌هاي خود ياد مي‌كنند. نگاهي به اسامي اعضاي هيئت علمي گروه باستانشناسي دانشگاه تهران عمق کوشش هاي او را براي تربيت دانشجوياني باسواد و آگاه باز مي نمايد. «در پايان مديريت اينجانب، گروه باستان شناسي و تاريخ هنر، داراي کادر آموزشي شامل :خانم سيمين دانشور، نوشين نفيسي، پرويز ورجاوند، عباس زماني، رضا مستوفي فرد، فرخ ملک زاده، صادق ملک شهميرزادي، غلامعلي همايون، يوسف مجيد زاده فسقنديسي، غلامعلي شاملو، مسعود گلزاري، اردشير فرزانگان و نگارنده اين سطور بود.»
شاگرداني که از محضر او درس گرفته اند امروز جزو بهترين باستان شناسان ايران هستند که بسياري از آنها در دانشگاه هاي طراز اول خارجي مشغول تدريس اين رشته اند. حميد خطيب شهيدي (مدير گروه باستان شناسي دانشگاه تربيت مدرس)، سيد منصور سجادي( استاد دانشگاه رم و سرپرست هيات کاوش در شهر سوخته)، جلال رفيع فر (مدير گروه سابق انسان شناسي دانشگاه تهران)، محمد صالح صالحي، حکمت الله ملا صالحي (استاد دانشگاه تهران) و عباس عليزاده (استاد دانشگاه شيکاگو) فقط تعدادي از شاگردان اويند. دكتر نگهبان در 1357 از دانشگاه تهران بازنشسته شد و به فيلادلفيا نقل مكان كرد. قبل از هجوم بيماري، فارغ از برنامه تدريس و امور اداري، دكتر نگهبان اوقات خود را به چاپ گزارش نهايي فعاليت‌هاي باستان‌شناختي خود اختصاص داده بود اما اکنون، آلزايمر نگهبان واقعي محوطه هاي باستاني ايران را به مبارزه طلبيده است.

دكتر پرويز ورجاوند ، استاد باستانشناس و ايران شناس بزرگ ايراني و عضو جبهه ملي از پيش ما رفت.

زنده‌ياد دكتر پرويز ورجاوند، استاد برجسته‌ي باستان‌شناسي و جامعه‌شناسي از يگانه‌هاي عرصه‌ي علم، فرهنگ و سياست بود، كسي كه تمام دل‌نگراني‌هايش به ايران ختم مي‌شد. در همايش «ايران ورجاوند» كه به‌مناسبت گذشت يك‌سال از درگذشت پرويز ورجاوند برپا شد، با اشاره به اين مطلب كه از پرويز ورجاوند بايد درس ايران‌دوستي را آموخت، ورجاوند را شخصيتي برخواندند كه در بي‌پروايي الگويش «رازي»، در علم الگويش فردوسي و در شجاعت الگويش بابك بود. دكتر ورجاوند از طرفداران مرحوم مصدق بود و سالها به عنوان سخنگوي جبهه ملي ايران و از طرفداران ملي شدن نفت و مرحوم مصدق به حساب مي امد وي در دانشگاه تهران نيز استاد دانشگاه بودند.يكي ديگر از كارهاي مهم و بزرگ ايشان ثبت كردن ميدان نقش جهان اصفهان در فهرست آثار تاريخي ملل متحد سازمان يونسكو مي باشد.اين مرد بزرگ سالها براي تاريخ ايران زحمت كشيد و تاليفات ارزنده اي از خود به جا گذاشت.دكتر ورجاوند هم اكنون باستانشناسان بزرگي را به جامعه ايران معرفي نموده است.وي قبل از فوتش از بنيانگزاران سازمان دفاع از پاسارگاد و منطقه باستاني سيوند بود . يكي از تاليفات مهم ايشان كتاب : کاوش رصدخانه مراغه و نگاهی به پیشینه دانش ستاره شناسی در ایران مي باشد كه به همه شما دوستان مطالعه آن را توصيه مي كنم .

خاطره اي از مرحوم دكتر پروفسور حسابي ، برگرفته از كناب خاطراتش :

روزي در آخر ساعت درس در كالج سلطنتي نروژ يك دانشجوي دوره دكتراي نروژي ، سوالي مطرح كرد: وي پرسيد ؟ استاد،شما كه از جهان سوم مي آييد،جهان سوم كجاست ؟؟فقط چند دقيقه به آخر كلاس مانده بود.من در جواب مطلبي را في البداهه گفتم كه روز به روز بيشتر به آن اعتقاد پيدا مي كنم.به آن دانشجو گفتم: جهان سوم جايي است كه هر كس بخواهد مملكتش را آباد كند،خانه اش خراب مي شود و هر كس كه بخواهد خانه اش آباد باشد بايد در تخريب مملكتش بكوشد.

داستان از اينجا شروع شد :

مارها قورباغه ها را مي خوردند و قورباغه ها غمگين بودند
قورباغه ها به لك لك ها شكايت كردند
لك لك ها مارها را خوردند و قورباغه ها شادمان شدند
لك لك ها گرسنه ماندند و شروع كردند به خوردن قورباغه ها
قورباغه ها دچار اختلاف ديدگاه شدند
عده اي از آنها با لك لك ها كنار آمدند و عده اي ديگر خواهان باز گشت مارها شدند
مارها باز گشتند و همپاي لك لك ها شروع به خوردن قورباغه ها كردند
حالا ديگر قورباغه ها متقاعد شده اند كه براي خورده شدن به دنيا مي آيند
تنها يك مشكل براي آنها حل نشده باقي مانده است
اينكه نمي دانند توسط دوستانشان خورده مي شوند يا دشمنانشان

گزنفون مي‌نويسد: كورش علاوه بر خوی نيك و روي نيك انساني نوع دوست و دانا و نيك انديش بود.

با تو هستم كورش ، با تو ام اي شاه بزرگ ، تيشه بيهوده بر اين خاك مزن ! كه دگر خاك وطن ، منتظر ديدار تو نيست ! و صداي زدن تيشه تو ، قلب خاك وطنم را به طپش باز نخواهد آورد................................ در زمستان بلندي كه گذشت .... خاك ايران به دام اهريمن افتاد ! قدمي مانده به ديوار عدالت پژمرد ..... و به قانون طبيعت خنديد...... و به مفهوم شقايق غريد ! !!!! كشورم طوري مرد ....... كه دگر،‌آن نفس گرم اهورا ، مزدا ، هرگز ، نتوانست نامش را دوباره زنده كند !............. دگر آن پاك سرشت نتوانست كه آن ديو سياه را مغلوب كند. اري اينبار ضحاك پيروز شد !! اري اينبار توران بر ايران غريد....اري اري .....اينبار رستم و گودرز در خواب شدند. با تو هستم كورش .... مشت بيهوده بر اين خاك نزن .......شايد..... شايد از روز عزل........از همان روز كه گويند خداوند بزرگ ، از دم خود به بشر عشق دميد ، من به بازي در پي ديدار شياطين بودم . و يقين در ان روز اولين كس كه خداوند بر او عشق دميد توي مجنون صفت و عاشق و شيدا بودي . كه چنين سخت و سمج، سرزمين ، ويراني را آباد كردي.....عدالت بر پا كردي و صلح آرامش به جهان بخشيدي.....اري تو بودي كه به مردم ايمان دادي و به ياري اهورامزدا به راستي... پيروز گشتي..... اري... تو بودي كورش . كه وصيت كردي ، بدون تابوت با خاك ايران هم آغوش گردي .....تو بودي كه به بشر را آزادي بخشيدي............با تو هستم كورش..... با تو هستم اي شاه بزرگ . با تو هستم اي پاك روان....مشت بيهوده بر اين خانه نزن ! كه فرو ريخته اين ميكده از باد خزان...... برو آنجا.......برو آنجا كه به تو باده عشق بشارت بدهند......و تو سيراب زجام مي رنگين گردي......و در آن جمع بگرد....... و به مزدا بگو....... و به مزدا بگو.... كه پارسيان رهايي مي خواهند . و خوش ميل تپيدن دارند......... و به ما باز رسان...... تا فرياد بزنيم .....جاويد باد.... ايران ما

وبلاگ شخصی پویا منصفی تهرانی حقوقدان و پژوهشگر تاریخ Pouya Monsefi Tehrani weblog

۱۳۸۷ دی ۳, سه‌شنبه

جامي بده به ياد وطنم ، سلامت ايران!

روژ كرنياك !! زرتشت پيامبر بزرگ ايراني ، تو را دعوت به انديشه و كردار و گفتار نيك مي كند

بیائید همه با هم به اصل خود برگردیم...به آئین پاک اهورايي اجدادمان

نام خود را به انگلیسی تایپ کنید و به خط میخی ببینید

داريوش بزرگ چنين مي گويد :

وب سايتهاي خواندني براي شما :

دفترچه خاطرات و البوم پویا منصفیpooya monsefi album

آژانس مسافرتي و جهانگردي سرزمين پارس

اينم لوگوي آژانس سرزمين پارس كه خودم طراحي كردم . برگرفته از علامت فروهر و علامت وسط بز كوهي باستان

پویا - نوروز 1380 شهر یزد - در سمت راهنمای گردشگران

پویا منصفی به همراه توریستهای ایرانی در باکو - اذربایجان

سخنراني پويا منصفي به مناسبت روز جهانگردي در سازمان ميراث فرهنگي

همكاران و گروه فرهنگي سرزمين پارس (جشن شب يلدا در هتل رامسر )

اين آخرين آگهي و آخرين توري بود كه توسط شركت مسافرتي من برگذار گرديد.

مراسم جشن شب يلدا و تاسيس سرزمين پارس

پويا منصفي در ارگ بم ، قبل از زلزله خونبار ، به همراه جمعي از توريستها

پويا منصفي در آرامگاه حضرت مولانا - قونيه - تركيه - سال 82

بازديد از ناوغرق شده ايراني پلنگ در جنگ عراق در خليج فارس نزديك جزيره هرمز

تابستان 84 - جمهوري اذربايجان - باكو - قلعه دختر يا معبد اناهيتا

زمستان 83 - آذربايجان - باكو مرز نخجوان (19 درجه زير صفر)

پويا منصفي در مدرسه پرواز فرودگاه آزادي - ابيك - تابستان 84

با زرتشتيان آشنا شويد:

تصوير دكتر اردشير خورشيديان موبد موبدان ايران و عضو انجمن موبدان ايران

موبد كورش نيكنام رئيس انجمن موبدان و نماينده زرتشتيان در مجلس و دوست خوب بنده

در تصوير فوق دكتر خورشيديان موبد موبدان و دكتر نيكنام نماينده زرتشتيان در مجلس حضور دارند

پويا منصفي در اتشكده كرمان . تابستان 80

اتشكده يزد

آتشكده كرمان - ساختمان جديد - آتشكده روشن

اتشكده ري در تپه ميل از قديمي ترين آتشكده هاي ايران

آتشكده باستاني نياسر در نزديكي كاشان

آتشكده وآدريان تهران -خيابان سي تير - آتشكده روشن

نيايشگاه و اتشگاه ورهرام يزد

اتشكده كرمان .زمستان 78 در كنار موبد مهران غيبي (انساني دوست داشتني ومهربان )

آتشكده باستاني باكو ( اذربايگان ) اين اتشكده هم زمان با اتشكده تخت سليمان مورد استفاده بوده است.

مراسم گاهنبار - جشن كشاورزان براي شكر گذاري.در سال شش چهره گهنبار برگزار میگردد

نان مخصوصي كه در روغن در مراسم گاهانبار تهيه شده و به عنوان نذري داده مي شود.

نان نذري زرتشتيان كه در خانه پخته مي شود با استفاده از ارد محلي و تخم مرغ و كنجد و كره محلي

مراسم استقبال از ميهمان - در اين مراسم از ميهمان با شريني يا نقل و با آينه پذيرايي مي شود.

مراسم عقد (گواه گيري) با حضور موبد و خانواده درجه اول عروس و داماد

سفره عقد كه زرتشتيان به آن مراسم گواه گيري مي گويند .

مراسم عقد در آتشكده - موبد به همراه عروس و داماد.كلاه و روسري براي احترام به آتشكده است.

جشن مهرگان - ابيانه - سال 82- مراسم پرسه خواني - موبد اردشير مانوكچي

سفره هفت سين زرتشتي ( اين سفره فرقهاي مختصري با سفره متداول نزد ايرانيان دارد)

يك سفره سنتي هفت سين زرتشتي كه به سبك باستان چيده شده - كرمان

جشن آب پاشون يا جشن تيرگان ( جشن ستاره تيشتر و باران آور ) مراسم زيبا و بي نظير

ششم فروردين مراسم زاد روز زايش (مهر ) يزد-نيايشگاه چك چك

مراسم نيايش گهنباري در اتشكده تهران . شاخه گياه مورد مقدس بوده و در دست موبدان است

مراسم نيايش و پرسه در آتشكده باكو ( سفر خوبي بود جاتون خالي )

موبد بمان مهرباني كه پرستار آتش است . پرستار آتش، مراقب روشن نگه داشتن آتش است

زيارتگاه پير سبز(چك وچك) زيارتگاه زرتشتيان در دل كوه

مهر آب زيارتگاه چك چك در دل كوه - يزد

آتشگاه پير سبز يا چك چك - يزد - قديمي ترين آتشگاه زرتشتيان جهان

داخل زيارتگاه پير سبز، زرتشتيان در حال نيايش و روشن كردن شمع

جشن سده - مراسم روشن كردن آتش بزرگ توسط 7 موبد سفيد پوش

جشن سده - كوشك ورجاوند - انجمن زرتشتيان ايران

جشن سده - مراسم روشن كردن آتش بزرگ توسط موبدان بزرگ ايراني

جشن سده _ آتش مقدس - كوشك ورجاوند

مراسم روشن كردن اتش در جشن سده توسط موبد

مراسم سدره پوشي ( در اين مراسم نوجوانان زرتشتي رسما" با بلوغ فكري يك زرتشتي مي شوند

مراسم سدره پوشي نوجوانان زرتشتي ( اينان خودشان دينشان را انتخاب مي كنند )

مراسم نوروز - زرتشتيان تاجيكستان

مراسم زرتشتيان آمريكا در نوروز

دخمه هاي سكوت ( ارمگاه هاي باستاني زرتشتيان ) يزد - صفائيه

جشن شب يلدا - سفره يلدا به سبك ايراني و زرتشتي

جشن سده - كوشك ورجاورند - لباس سنتي و اصيل ايراني - زرتشتي

لباس يك زن زرتشتي

خواندن دعا در آتشکده باکو

فتواي مراجع تقليد محترم ( منظورشان اين است كه فقط ما آدم هستيم )

صفحات

مجموعه مقالات ايرانشناسي پويا منصفي .كليك كنيد !

فکر نمی کنم لیاقت این همه تمدن و انسانهای شایسته این باشد که این مرد ریس حکومت ما باشد

بخش اجتماعي

رضا شاه كبير، فردي ايران دوست ، عاشق مردم و كشور و مورد تائيد جهان بود

بخش معرفي و يادبودي از شخصيتهاي برجسته ايراني

بخش اول وب لاگ ( معرفي و يابود از افراد صاحب نام ايران )

پدر علم باستانشناسي ايران، دكتر عزت اله نگهبان،بنيانگزار علم نوين باستانشناسي ايران

دكتر نگهبان كيست ؟

دكتر پرويز ورجاوند ، استاد باستانشناس و ايران شناس بزرگ ايراني و عضو جبهه ملي از پيش ما رفت.